به مناسبت دوهزارگی صفحه اچمی ها AchomihA

اردیبهشت امسال بود که شمارمان از هزار گذشت و اکنون که در دی ماه هستیم و در آستانه سال 2013 میلادی، شمارمان از 2001 نفر گذشته است. به لطف «فیس بوک» دفتری گشوده شد تا همه با هم، بزرگی و بار واژه ای به نظر کوچک پاس بداریم. در زیر سایه نهال «اَچُم» که رو به درخت شدن و برگ و بار دارد همه جمعیم تا بگوییم می توان تاریخ را از نو نوشت و تاریخ ساز شد. به رغم مقاومت ها و مخالفت ها، جریانِ اَچم از جویی کوچک، سودای رودی بزرگ دارد؛ آنچنان که ما را از تغافل و بی هویتی زبانی برهاند. دوستانی هستند که همواره در پس هر حادثه ای، منتظر توجیه واقعیت تاریخی آن هستند؛ کما اینکه در مورد اچم هم اتفاق افتاده است. تاریخ ساز بودن حاصل خطر و نوآوری است. این نوآوری در حوزه ی نامگذاری زبان هم می تواند اتفاق بیفتد کما اینکه از سالیان پیش این نامگذاری در میان توده مردم اتفاق افتاده است.
آنچه که به نظر می رسد غافل مانده است، قدرت عامه مردم در باور پذیر کردن یک موضوع است. موسیقی، داستان، شعر همیشه در کوچه پس کوچه ها خوانده و سروده شده اند و پس از چندی منبع تحقیق و الهام فرهیختگانی در حوزه دانشگاه بوده است. نمی توان خطی مطلق ترسیم کرد و گفت که باید همه ی نوآوری ها باید از باور خواص یک جامعه بگذرد تا همه گیر شود؛ بلکه تاریخ نشان داده است که عکس این جریان صادق است. واژه اچم همچون سرگذشتی دارد؛ در بین مردم می چرخد و واگویه می شود و خواص به دیده تردید به آن می نگرند. به باور من این چرخش و واگویه هم اکنون دور تندتری پیدا کرده است و حتی در محافل دانشگاهی هم پذیرفته و مقبول افتاده است.
در هر حال به امید آن روز که به دور از تعصب و یکجانبه نگری، نقشی در بالندگی و پرورش میراث گرانقدر نیاکانمان داشته باشیم. با سپاس